هواپیماهای گمشده، معماهای صنعت هواپیمایی

در طی سالیانی که پرواز یکی از روش های سفر کردن افراد بشمار می آید، صنعت هواپیمایی اتفاقات تلخ، عجیب و تکان دهنده ای به خود دیده است.

اما می توان از برخی پروازها که گزارشی مبنی بر سقوط آنها در جایی ثبت نشده و آنها نیز هرگز به مقصد نرسیده اند اشاره کرد. در طول فعالیت صنعت هواپیمایی در جهان، برخی پروازها وجود دارند که هرگز هیچ کس نفهمید که بعد از آخرین بار، چه بلایی سرشان آمده و بطور کامل ناپدید شده اند.

اگر می خواهید با این پروازها آشنا شوید با وبلاگ پروازیاب همراه باشید.

تایگر 739

اواسط مارچ ۱۹۶۲، در مراحل اولیه جنگ ویتنام، یکی از پروازهای ایالت متحده به نام تایگر ۷۳۹ در امتداد دریای ماریانا در مسیر فیلیپین و در اقیانوس آرام ناپدید شد.

یک ساعت بعد از آخرین ارتباطات هواپیما، اعضای یک کشتی نفتکش خبر دادند که یک انفجار را در آسمان دیده اند که بعدا آن را به این هواپیما نسبت دادند.

اما از آنجایی که هیچگونه خبری از مرکز کنترل ترافیک داده نشده بود، اصلا مشخص نبود که این هواپیما کی، چگونه و کجا این اتفاق برایش افتاده است.

بعد از بررسی و جستجوها توسط ۱۳۰۰ نفر، ۴۸ هواپیما و ۸ کشتی، هیچ اثری از این هواپیما پیدا نشد و پس از تمام جستجوها با اینکه پاسخ های زیادی مطرح شد اما علت ناپدید شدن این هواپیما، اینکه چه اتفاقی افتاده و بقایای آن کجا هستند، هنوز کشف نشده است.

پرواز آملیا ارهات

اولین خانمی که پرواز تک نفره را در عرض اقیانوس آرام در سال ۱۹۲۸ انجام داد و یکی از پیشتازان این عرصه محسوب می شود، آملیا ارهارت است.

اما داستان قهرمانانه او یک پایان تلخ و مرموز در جولای ۱۹۳۷ داشت. او که در حال سفری به دور دنیا توسط یک لاکهید مدل ۱۰ الکترا بود، در پروازی روی اقیانوس آرام در نزدیکی جزیره هاولند ناپدید شد.

با اینکه پژوهشگران زیادی روی ناپدید شدن او تحقیق کرده و پاسخ هایی نظیر سقوط در اقیانوس یا رفتن به یک جزیره خالی از سکنه برای سال ها را ارائه داده اند اما هیچ کدام از آن ها به طور قطع تایید نشده است.

استندک

هواپیمای لنکسترین شرکت هواپیمایی بریتیش ساوت آمریکا ایرلاین در تاریخ ۲ اوت ۱۹۴۷ در حالی ناپدید شد که آخرین پرواز خود را از بوئنوس آیرس به سانتیاگو انجام می داد.

محققان و مراکز برج مراقبت هر دو شوکه شده بودند، چرا که آخرین ارتباطی که توسط اپراتور نیروی هوایی شیلی دریافت کرده بودند، پیامی رمزی بود که به اعتقاد بسیاری از آن ها اشتباه تایپی بوده است.

بااین حال، ۵۰ سال بعد در اواخر دهه ۹۰ برخی از بقایای این هواپیمای گمشده در کوه آندس یافت شد و در سال ۲۰۰۰، اجساد مسافران نیز که به خاطر یخچال ها سالم مانده بودند، پیدا شد.

بر خلاف شایعات زیاد مبنی بر وجود آدم فضایی ها و هواپیماربایی، تحقیقات نشان می دهد که این سقوط به خاطر شرایط آب و هوایی بوده است.

پرواز مثلث برمودا

احتمالا یکی از مورد بحث ترین هواپیماهای گمشده مربوط به ناپدیدن شدن پروازهای دسامبر ۱۹۴۵ است که نه یک هواپیما بلکه به ۶ هواپیما مربوط می شود که هنوز هم پیدا نشده اند.

در روز موعود، ۵ هواپیمای آمریکایی برای آزمایش هایی به مثلث برمودا فرستاده شدند. بعد از آنکه مشکلاتی در جهت یابی آن ها به وجود آمد که گفته می شود در آن نقطه مانند دریای چین شایع است، هر ۵ هواپیما، ارتباط خود را با ایستگاه زمینی از دست دادند.

یک ماموریت نجات فوری توسط گارد ساحلی و نیروی دریایی انجام شد که بیش از پنج روز طول کشید و ۷۰۰۰۰۰ کیلومتر مربع را جستجو کرد و طی آن یک هواپیمای دیگر که ۱۳ مسافر را حمل می کرد ناپدید شد و هرگز یافت نشد.

پرواز گلن میلر

اواسط دسامبر ۱۹۴۴، گلن میلر جای خود را در میان رهبران بزرگ موسیقی دنیا ثبت کرده بود. با این حال، زمانی که هواپیمایی که او در آن سوار شده بود بعد از تیک آف به یکی از هواپیماهای گمشده پیوست، او به یک اسطوره تبدیل شد.

هنگامی که این هواپیما در یک روز سرد و مه آلود از زمین برخواست تا از لندن به پاریس برود، هیچ پاسخ دیگری نمی شد برای آن در نظر گرفت جز اینکه در کانال مانش یا کانال انگلیس به خاطر یخ زدگی روی بال ها یا مشکلات مربوط به موتور، سقوط کرده باشد.

با این حال، این دلیل مبهم نتوانست یک جمعیت هوادار را که یکی از محبوب ترین شخصیت هایشان را از دست داده بودند، راضی کند.

استار تایگر

در ۳۰ ژانویه ۱۹۴۸، یک هواپیمای بریتیش ساوت امریکن ایرویز از شبه جزیره آزورس به سمت برمودا پرواز کرد.

قبل از تیک آف، گفته شده بود که مشکلی در یک سیستم گرم کننده و همچنین جهت یاب هواپیما وجود دارد. با این حال، هواپیما طبق برنامه خود شروع به پرواز و به خاطر شرایط آب و هوایی یک هواپیمای لنکسترین جلوی او برای کمک حرکت کرد.

از آنجایی که وضعیت آب و هوایی چندان خوب نبود، برای نگه داشتن هواپیما در درجه حرارت گرمتر، خلبان مجبور به کم کردن ارتفاع تا حد ۲ هزار پایی شد. این کار، هم قدرت مواجهه با مشکلات را کم می کرد و هم ارتفاع کم باعث می شد که سوخت، بیشتر از حد معمول بسوزد.

بعد از آنکه هواپیمای لنکسترین به زمین نشست و پشت سر او خبری از استار تایگر نبود، مسئولین برج مراقبت نگران شدند.

تیم نجات شروع به کار کردند اما هیچکدام از ۲۵ مسافر و ۶ خدمه آن هرگز پیدا نشدند. تحقیقاتی که بعدها انجام شد، طراحی هواپیما، طوفان های دریایی و تصمیم برای پرواز در ارتفاع کم را مقصر دانستند.

با این حال، هرگز هیچ نشانه ای از سقوط این مورد از هواپیماهای گمشده پیدا نشد و از این رو تمام مسافران ناپدید شده را مرده اعلام کردند تا این مورد هم یکی دیگر از عجیب ترین اتفاقات هواپیمایی باشد.