شهر شانگهای یک شبه جزیره میان رود یانگ تسه، خلیج هانگزو و جزیره چانگ مینگ و چند جزیره کوچک تر است. ارتفاع متوسط شانگهای از سطح دریا چهار متر است و تنها چند تپه کم ارتفاع در جنوب غربی آن وجود دارد.
شهر شانگهای یک شبه جزیره میان رود یانگ تسه، خلیج هانگزو و جزیره چانگ مینگ و چند جزیره کوچک تر است. ارتفاع متوسط شانگهای از سطح دریا چهار متر است و تنها چند تپه کم ارتفاع در جنوب غربی آن وجود دارد.
با معرفی شهر شانگهای و جاذبه های گردشگری این شهر با وبلاگ پروازیاب همراه باشید.
شانگهاي در ابتدا يك دهكده ماهيگيري كوچك بود. در 1842، زماني كه سلسله كوينگ چين اولين جنگ ترياك را به انگليسي ها باخت، آنها در شانگهاي مقري ايجاد كرده و به دنبال آنها، فرانسوي ها،آمريكايي ها و ژاپني ها نيز اقدام به اشغال مناطقي از شانگهاي نمودند.
در دهه 1930 بدليل عدم نياز به ويزا براي شانگهاي، شهر به سرعت به يك بندر تجاري تبديل گشت. بين سال های 1931 و 1941 حدود 20000 يهودي كه از ترس نازيها فرار كرده بودند به شانگهاي پناهنده شدند. در سال 1943 متفقين، شانگهاي را به حكومت وقت چين واگذار كردند و اشغال آن توسط نيروهاي خارجي پايان يافت.
با به حكومت رسيدن دان ژاوپينگ و سياست درهاي باز او در سال 1976، شانگهاي مجددا بعنوان يك قطب تجاري فعال گرديد تا به يكي از مدرنترين و ساختاريافته ترين شهر جهان تبديل گردد.
شهر شانگهاي به بهشت خريد يا پاريس شرق معروف است. بنابراين اگر قصد سفر به چین را دارید، بازديد و خريد از اين شهر را از دست ندهيد. زيرا خريد بخشي خاطره انگيز از جاذبه هاي اين شهر است. مراكز خريد شانگهاي به طور مشخص به چهار ناحيه يا خيابان تقسيم مي شوند: 1- خيابان نانجينگ رود 2- نانجينگ رود شرقي 3- نانجينگ رود غربي 4- مراكز و خيابان هاي متفرقه خيابان نانجينگ رود (Nanjing Road از جمله مراكز درجه يك خريد در شانگهاي و چين است).
اين شهر داراي مجموعه اي گسترده و متنوع از مغازه ها و فروشگاه ها از ساليان بسيار دور تا به امروز است. از ديگر خيابان هاي معروف شانگهاي مي توان به خيابان Huaihai اشاره كرد كه كمتر از خيابان نانجينگ معروف نيست و به ظرافت و ريزه كاري معروف است.
میدان رنمین یا میدان مردم شانگهای، میدان عمومی و مشهور و یکی از نمادهای این شهر است. این میدان همانند میدان تیانانمن در پکن زیبایی خاص خود را دارد و نسبتا شلوغ است. حتما برای گردش یا خرید، گذرتان به اینجا خواهد افتاد و یادتان بماند در بخش شمالی میدان، سراغ پارک مردم را بگیرید و سری هم به بهترین دیدنی آن یعنی موزه شانگهای بزنید.
معروفترین مجموعه در موزه شانگهای، گالری برنزهای چین باستان است؛ با نمایش مجسمههای سنگی از این سلسلههای باستانی، تا مجسمههای گچی رنگی بودایی. گالری سرامیک چین باستان این موزه هم بسیار بزرگ و پربیننده است.
اینجا سفالهای بهجامانده از ٦٠٠٠ سال پیش را میبینید، که در خارج از شهر شانگهای کشف شده بودهاند. در این موزه، بخش گالری نقاشی چینی و دیدن این هنر چینی و ظرافت قلمزنی آن هم بسیار دوستداشتنی است، حتی بدون داشتن دانش تخصصی درباره آن. در این گالری انواع هنر به نمایش گذاشته شده است؛ از بامبوهای حکاکیشده بگیرید تا انواع دستنوشتهها.
بیشتر جهانگردهای غربی پیش از اینکه پا روی خاک شانگهای بگذارند، با نام منطقه پودونگ آشنا هستند، که با افق زیبا و دیدنی این ناحیه، شهرت آن چندان عجیب نیست. برای توریستها، بیشترین جذابیت پودونگ، در موزههای آن، برج بلند جینمائو، منظرههای بلوار باند و بعضی از هتلهای معروف شانگهای است.
در این شهر با آن معماری معاصر و رمزآمیزش، جینمائو با طراحی زیبایی که دارد، بسیار چشمگیر است. پلههای شگفتانگیز و دیدنی این برج با اثرگرفتن از معماری سنتی چینی طراحی شدهاند.
اگر میخواهید شانگهای را از بالا ببینید، میتوانید به سکوی رصد این برج بروید و چشمانداز زیبای شهر را تماشا کنید. سراغ موزه تاریخ شانگهای را هم در همین منطقه پودونگ میتوان گرفت؛ در اینجا شما مدلهایی کوچک از هر چیزی را که مربوط به زندگی گذشتگان است، پیدا خواهیدکرد.
باند یا وایتان، نماد معماری شهر شانگهای است؛ یک بلوار یکونیم کیلومتری زیبا در کنارهی غربی رودخانه هوانگپو و در شرق خیابان ژونگشان. با قدم زدن در امتداد ژونگشان و این بلوار، هم رودخانه درخشان را میتوانید ببینید و هم بناهای تاریخی با انواع معماری کهن و مدرن اروپایی و چینی.
در این نمایشگاه معماری جهانی بیش از پنجاه بنای زیبا، رنگارنگ و منظم را میبینید که شبها با چراغهای روشن دیدنیتر هم میشوند. روزها کنار رودخانه و بلوار باند، مردم تمرینهای رقص یا تایچی میکنند.
دیوار عاشق کنار رودخانه هم بسیار زیبا و چشمنواز است؛ یک دیوار با ساختاری شبیه جعبه، برای جلوگیری از سیل و سنگهای رنگی مرمر و گرانیت. اینجا میتوانید سراغ پارک هوانگپو را هم بگیرید؛ اولین پارک عمومی چین که از سال ۱۸۸۶ برقرار بوده و پیکره قهرمانان مردمی آن بسیار مشهور است. موزه تاریخ باند هم زیر همین تندیس است.
این باغ ۴۰۰ساله، یکی از زیباترین باغها در بخش جنوبشرقی کشور چین است و مخصوصا در فصل بهار بسیار زیبا و دیدنی، پر از آلاچیق، دریاچه و ماهی، صخرهی یشم، بامبو و درختهای کهن و گلهای یاس و رنگارنگ دیگر.
اولین بار باغ یو را در میانه قرن شانزدهم، در دوران بلند پادشاهی مینگ، یک مقام دولتی برقرار کرد. باغ یویوان را در قرنهای بعد، بزرگتر و گستردهتر کردند و از سال ۱۹۶۱ هم درهایش به روی تمام مردم باز شد.
اینجا، علاوه بر سرسبزی و شادابی باغ، فضاهای سبز و سنگی طبیعی و دستسازش، یک گالری از تندیسهای سنگی هم دارد و در تالارهای آن هم میتوانید دیدنیهایی مانند انواع سلاح و سکه را تماشا کنید؛ پنج تالار و اتاق با نامهای سانسویی، وانهوا، دیانچون، هوییجینگ و یوهوا. یویوان را نزدیک شهر قدیمی و در خیابان انرن پیدا میکنید. ورودی آن حدودا بین ۳۰ تا ۴۰یوان است و درهای باغ ساعت ۵ بعدازظهر بسته میشوند.
معبد شهر خدا یا چنگهوانگ میائو یکی دیگر از معابد باستانی بودایی در شانگهای است که جهانگردان بسیاری سراغش را میگیرند. معبدی که در عمر بیش از ۶۰۰ ساله خود، با امپراتوریهای مختلف چینی، ماجراها و دگرگونیهای فراوانی را از سر گذرانده است.
بارها هم بسته شده یا کاربریهای دیگری به جز معبد و صومعه، مثل جواهرفروشی، داشته است. چنگهوانگ میائو از سال ۱۹۹۴ باز به همان سر و شکل گذشته درآمد. درکنار لذت بردن از فضای آرام و دیدنی این معبد، میتوانید خرید هم بکنید، چون اطراف معبد پر از فروشگاه و مغازههایی است با قدمت یک قرن. بهتر از همه هم نزدیک بودن آن به باغ دلانگیز یویوان؛ پس با یک تیر میتوانید دو نشان بزنید.